งานวิจัย

กิตติ ตันไทย

มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

2556

ว.307 ก34อ

การวิจัยเรื่อง องค์กรชุมชนกับการพึ่งตนเอง : กรณีศึกษาชุมชนบางเหรียง อำเภอควนเนียง จังหวัดสงขลา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเกิดและพัฒนาการขององค์กรชุมชน ตลอดจนการศึกษาองค์กรชุมชนกับการพึ่งตนเอง การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก การเสวนากลุ่ม การจัดเวทีประชาคมและการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนดั้งเดิมมีระบบเศรษฐกิจแบบพอเพียง ชุมชนสามารถพึ่งตัวเองได้อย่างดีทั้งด้านทรัพยากรธรรมชาติและความสัมพันธ์ฉันเครือญาติภายในชุมชน ชุมชนในช่วงกำเนิดกลุ่มและขยายตัว ระบบเสรษฐกิจของชุมชนเปลี่ยนเป็นแบบพึ่งพา ชุมชนพึ่งพิงภายในท้องถิ่นได้น้อยลงเพราะทรัพยากรถูกทำลายจึงต้องหันไปพึ่งพิงภายนอกท้องถิ่นมากขึ้น เกิดปัญหาในชุมชนทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม จึงมีการรวมตัวกันเป็นองค์กร ร้อยรัดคนเข้าด้วยกันด้วยสายใยวัฒนธรรมและความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ร่วมกัน เพื่อแก้ปัญหาของชุมชนโดยชุมชนเอง ชุมชนในช่วงพัฒนาและดำรงอยู่ องค์กรมีการบริหารจัดการที่ดี มีการสรัางกระบวนการมีส่วนร่วมและการเรียนรู้ของชุมชนอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง ได้ช่วยพัฒนาความคิดของสมาชิกให้ได้พึ่งตนเองมากขึ้น เพื่อการกินดีอยู่ดี มีวิถีชีวิตที่พอเพียง โดยผ่านองค์กรชุมชนที่เข้มแข็ง มีการทำงานแบบบูรณาการและเชื่อมโยงองค์กรทั้งภายในและภายนอกถักทอเป็นเครือข่ายที่เข้มแข็ง จนคนในชุมชนสามารถพึ่งพิงตัวเองได้อย่างมั่นคงและยั่งยืน

(คลิกที่ชื่อเอกสารเพื่ออ่าน) 

องค์กรชุมชนกับการพึ่งตนเอง : กรณีศึกษาชุมชนบางเหรียง อำเภอควนเนียง จังหวัดสงขลา