การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสามารถในการจำคำศัพท์ภาษาไทยผ่านภาษามือของเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย และเพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการจำคำศัพท์ภาษาไทยผ่านภาษามือของเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ก่อนและหลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดสงขลา อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2558 จำนวน 11 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย เรื่อง คำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐานที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน 2) แผนการจัดการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐานที่ใช้ในชีวิตประจำวัน โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย และ 3) แบบทดสอบความจำคำศัพท์ภาษาไทยผ่านภาษามือ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่ามัธยฐาน ค่าพิสัยควอร์ไทล์ และทดสอบสมมุติฐานโดยใช้ Wilcoxon Matched Pairs Signed–Ranks Test
ผลการวิจัยพบว่า
1. เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินที่ได้รับการสอน โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียมีความสามารถในการจำคำศัพท์ภาษาไทยผ่านภาษามืออยู่ในระดับดี
2. ความสามารถในการจำคำศัพท์ภาษาไทยผ่านภาษามือของเด็กที่มีความบกพร่องทาง
การได้ยิน หลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย สูงกว่าก่อนการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียอย่างมีนัยสำคัญ .05
|