งานวิจัย

นวิทย์ เอมเอก, ดนุวัศ สุวรรณวงศ์

มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

2557

ว.พ.331.11 น17พ

การศึกษานี้ เป็นวิธีการวิจัยแบบผสมผสานวิธีการ ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพร่วมกัน (Mixed Method Research) โดยการวิจัยแบบเรียงตามลำดับ (The Sequential Design) ประชากรการวิจัยเป็นแรงงานในอุตสาหกรรมถุงมือยางในจังหวัดสงขลา มีจำนวนทั้งสิ้น 13,000 ราย ขนาดของกลุ่มตัวอย่างของทาโร ยามาเน่ ที่ระดับความเชื่อมั่น 95 % จำนวนกลุ่มตัวอย่างเท่ากับ 390 ตัวอย่าง แต่เพื่อความสะดวกในการจัดเก็บข้อมูล จึงเพิ่มจำนวนกลุ่มตัวอย่างเป็น 400 ตัวอย่าง โดยผู้วิจัยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแรงงานรายวันจำนวน 400 คนจากแรงงานรายวันจำนวน 15 โรงงานอุตสาหกรรมถุงมือยางในจังหวัดสงขลา โดยการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental sampling) จากโรงงาน 4 แห่ง คือโรงงานที่มีแรงงานมากกว่า 2,000 คน จำนวน 2 โรงงาน และโรงงานที่มีแรงงานน้อยกว่า 2,000 คน จำนวน 2 โรงงาน จำนวนโรงงานละ 100 ตัวอย่าง รวมเป็น 400 ตัวอย่าง ในส่วนของการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างโดยยึดวัตถุประสงค์ของการวิจัยเป็นหลักใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกกับตัวแทนผู้ประกอบการในโรงงานอุตสาหกรรมถุงมือยาง จำนวน 15 ท่าน โดยการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling technique) มีวัตถุประสงค์การวิจัย ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาลักษณะทางสังคม และเศรษฐกิจของแรงงาน 2) เพื่อศึกษาลักษณะการทำงาน และการจ้างแรงงาน 3) เพื่อศึกษาทัศนคติของแรงงาน 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการทำงาน และแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงงาน 5) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค ในการทำงานของแรงงาน และ 6) เพื่อศึกษาผลกระทบจากการเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนต่อแรงงานในโรงงานอุตสาหกรรมถุงมือยางในจังหวัดสงขลาเพื่อรองรับ AEC พบว่า ปัจจัยส่งผลต่อพฤติกรรมการเคลื่อนย้ายแรงงานในอุตสาหกรรมยางในจังหวัดสงขลาเพื่อรองรับประชาคม เศรษฐกิจอาเซียนประกอบด้วย 1)ลักษณะทางสังคม และเศรษฐกิจของแรงงาน2) ลักษณะงาน และสภาพแวดล้อม 3) ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล 4) ทัศนคติ และความพึงพอใจต่อการทำงาน 5) รายได้ มีความสัมพันธ์กับแนวโน้มการเปลี่ยนงานของแรงงานในอุตสาหกรรมยางในจังหวัดสงขลา

(คลิกที่ชื่อเอกสารเพื่ออ่าน) 

พฤติกรรมการเคลื่อนย้ายแรงงานในอุตสาหกรรมยางในจังหวัดสงขลา เพื่อรองรับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน