วิทยานิพนธ์

ชนะชัย บริรักษ์

สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

2567

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบทักษะปฏิบัติดนตรี หลังการจัดการเรียนรู้ โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับแบบฝึกทักษะ กับเกณฑ์ร้อยละ 70 และมีนักเรียนผ่านเกณฑ์จำนวน ไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 และ 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับแบบฝึกทักษะ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โครงการห้องเรียนดนตรี โรงเรียนมหาวชิราวุธ จังหวัดสงขลา ที่เรียนวิชาปฏิบัติดนตรีไทย 4 กลุ่มเครื่องสาย ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 9 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับ แบบฝึกทักษะ จำนวน 6 แผน 2) แบบฝึกทักษะ จำนวน 6 แบบฝึก แบ่งตามชนิดของเครื่องดนตรี ได้แก่ ซอด้วง ซออู้ จะเข้ และขิม 3) แบบประเมินทักษะปฏิบัติดนตรี และ 4) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับแบบฝึกทักษะ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าร้อยละ ผลของการวิจัยพบว่า 1) ทักษะปฏิบัติดนตรีของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 หลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับแบบฝึกทักษะ สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ70 และมีนักเรียนผ่านเกณฑ์อยู่ที่ร้อยละ 88 และ 2) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับแบบฝึกทักษะอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.78

(คลิกที่ชื่อเอกสารเพื่ออ่าน) 

การจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดของซูซูกิร่วมกับแบบฝึกทักษะเพื่อพัฒนา