การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะทางวิชาการ เรื่องการคิดคำนวณในชีวิตประจำวันของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาโดยการสอน ในสถานการณ์จำลองและสถานการณ์จริง 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะทางวิชาการ เรื่องการคิดคำนวณในชีวิตประจำวันของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ระหว่างก่อนและหลังเรียนโดยการสอนในสถานการณ์จำลองและสถานการณ์จริง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นนักเรียนที่มีความบกพร่องทางด้านสติปัญญา ระดับเล็กน้อย อายุระหว่าง 10-13 ปี ที่กำลังศึกษาอยู่ในโรงเรียนชุมพรปัญญานุกูล สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ จำนวน 6 คน ซึ่งได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแผนการจัดการเรียนรู้ทักษะทางวิชาการ เรื่องการคิดคำนวณในชีวิตประจำวันและแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะทางวิชาการ เรื่องการคิดคำนวณในชีวิตประจำวัน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่ามัธยฐาน ค่าพิสัยควอไทล์ และสถิติที่ใช้ทดสอบสมมติฐาน คือ The Wilcoxon Matched-Pairs Signed-Ranks Test.
ผลการวิจัยพบว่า
1.นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาหลังได้รับการสอนในสถานการณ์จำลองและสถานการณ์จริงมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะวิชาการ เรื่องการคิดคำนวณในชีวิตประจำวัน
อยู่ในระดับดี
2.นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา หลังได้รับการสอนในสถานการณ์จำลอง และสถานการณ์จริงมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะทางวิชาการ เรื่องการคิดคำนวณในชีวิตประจำวัน เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
|