การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสามารถในการอ่านคำของนักเรียนที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในจังหวัดสงขลา ด้วยการสอนโดยวิธีโฟนิคส์ร่วมกับเกมการศึกษา และ 2) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านคำของนักเรียนที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในจังหวัดสงขลา ก่อนและหลังการสอนโดยวิธีโฟนิคส์ร่วมกับเกมการศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในจังหวัดสงขลา จำนวน 10 คน โรงเรียนบ้านบาโหย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 3 ปีการศึกษา 2557 เลือกโดยวิธีเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัด
การเรียนรู้การสอนอ่านคำโดยวิธีโฟนิคส์ร่วมกับเกมการศึกษา และแบบประเมินความสามารถในการอ่านคำ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่ามัธยฐาน ค่าพิสัยควอไทล์ และสถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐาน คือ สถิตินอนพาราเมตริกของวิลคอกซัน (The Wilcoxon Matched Pairs Signed–Ranks Test)
ผลการวิจัยพบว่า
1. ความสามารถในการอ่านคำของนักเรียนที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในจังหวัดสงขลา ด้วยการสอนโดยวิธีโฟนิคส์ร่วมกับเกมการศึกษา อยู่ในระดับดีมาก
2. ความสามารถในการอ่านคำของนักเรียนที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในจังหวัดสงขลา หลังการสอนโดยวิธีโฟนิคส์ร่วมกับเกมการศึกษา สูงกว่าก่อนการสอนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
|