โครงงานนักศึกษา

สุจินดา คงคุณ, น้ำฝน จันทร์แก้ว

โปรแกรมวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

2559

628.35 ส42ก

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพีเอช และปริมาณของเถ้าเปลือกหอยแครงที่เหมาะสมในการกำจัดไนโตรเจน และฟอสฟอรัสในน้ำเสียชุมชนสังเคราะห์ โดยการศึกษาพีเอชที่ 9 10 11 และการศึกษาปริมาณของเถ้าเปลือกหอยแครงที่เหมาะสมที่ปริมาณ 20 30 40 กรัม/100 มิลลิลิตร จาการศึกษาพบว่า พีเอชที่เหมาะสมต่อการกำจัดไนโตรเจน ไนเตรท และฟอสเฟสจากน้ำเสียชุมชนสังเคราะห์ดีที่สุดที่ พีเอช 11 เกิดประสิทธิภาพในการกำจัดคิดเป็นร้อยละ 69.15 45.36 และ78.43 ตามลำดับ เนื่องจากมีการปรับพีเอชของน้ำเสียชุมชนสังเคราะห์ด้วยโซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) เพื่อให้น้ำเสียชุมชนสังเคราะห์มีค่าพีเอชเพิ่มขึ้น ทำให้ไฮดรอกไซด์ในน้ำเพิ่มขึ้น ซึ่งทำให้เกิดการตกตะกอนของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสมากขึ้น และจากการศึกษาปริมาณเถ้าเปลือกหอยแครง พบว่า ปริมาณที่เหมาะสมต่อการกำจัดไนโตรเจน ไนเตรท และฟอสเฟส ในน้ำเสียชุมชนสังเคราะห์ดีที่สุดที่ 40 กรัม/100 มิลิลลิตร เกิดประสิทธิภาพในการกำจัดคิดเป็นร้อยละ 69.15 45.36 และ 78.43 ตามลำดับ เนื่องจากปริมาณของเถ้าเปลือกหอยแครงเพิ่มขึ้น ทำให้ปริมาณของแคลเซียมไฮดรอกไซด์เพิ่มขึ้นตามปริมาณของเถ้าเปลือกหอยแครง ซึ่งทำให้เกิดการตกตะกอนของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสมากขึ้น

(คลิกที่ชื่อเอกสารเพื่ออ่าน) 

การศึกษาประสิทธิภาพการกำจัดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในน้ำเสียชุมชนสังเคราะห์ด้วยน้ำเถ้าเปลือกหอยแครง