โครงงานนักศึกษา

นิธิ สุดวิไล, ไพโรจน์ ปรางค์ศรีอรุณ

สถาบันราชภัฏสงขลา

2544

ในการศึกษาครั้งนี้ได้ทําการตรวจวิเคราะห์คุณภาพน้ําในคลองสําโรง ในช่วงเดือนมีนาคมถึง พฤษภาคม พ.ศ.2545 พบว่า ระดับคุณภาพน้ําในคลองสําโรงอยู่ในระดับต่ํามาก โดยเฉพาะ ค่าออกซิเจน ละลาย และความสกปรกในรูปของบีโอดีนั้นจัดว่าอยู่ในขั้นวิกฤติ ซึ่งตามมาตรฐานน้ําผิวดินตามประกาศ คณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ.2537 คลองสําโรงจัดอยู่ในแหล่งน้ําผิวดินประเภทที่ 5 ซึ่งใช้ ประโยชน์ในการรับน้ําทิ้งจากกิจกรรมบางประเภท และสามารถใช้ประโยชน์เพื่อการคมนาคม โดยปัญหาหลักที่เกิดขึ้นคือ ค่าออกซิเจนละลายที่แทบจะไม่มีเลย ปัญหาน้ําทิ้งและขยะมูลฝอย จากชุมชน และปัญหาอัตราการไหล และการถ่ายเทของน้ําที่ไม่สะดวก เนื่องจากลักษณะของคลองที่น้ํา ไหลออกได้ทางเดียว และการตื้นเขินของลําคลอง ซึ่งหากไม่ได้รับการแก้ไข สภาพปัญหาจะยิ่งทวีความรุน แรงมากขึ้น โดยแนวทางการแก้ปัญหานั้นเริ่มจากการเพิ่มออกซิเจนให้กับน้ํา การเก็บรวบรวมน้ําเสียเพื่อ การบําบัด การขุดลอกคูคลอง เพิ่มอัตราการไหลของน้ําให้สะดวกขึ้น และการสร้างจิตสํานึกในการอนุรักษ์ คูคลอง

(คลิกที่ชื่อเอกสารเพื่ออ่าน) 

ส่วนหน้า

บทคัดย่อ

สารบัญ

บทที่1 บทนำ

บทที่2 ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

บทที่3 วิธีดำเนินการวิจัย

บทที่4 ผลการศึกษา

บทที่5 สรุปอภิปรายผลการศึกษาและข้อเสนอแนะ

บรรณานุกรม

ภาคผนวก