วิทยานิพนธ์

กาญจนา ศึกหาญ

มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

2556

ว.พ.371.914 ก23ก

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาความสามารถในการอ่านคำควบกล้ำของนักเรียน ที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ด้านการอ่าน หลังการสอนโดยวิธีการสอนอ่านเป็นคำร่วมกับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน 2) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านคำควบกล้ำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ด้านการอ่าน ก่อนและหลังการสอนโดยวิธีการสอนอ่านเป็นคำร่วมกับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ด้านการอ่าน
ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2555 โรงเรียนชุมชนบ้านน้ำน้อย อำเภอหาดใหญ่ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 2 จำนวน 6 คน เลือกโดยวิธีเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แบบฝึกทักษะการอ่านคำควบกล้ำ บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องการอ่านคำควบกล้ำ แผนการจัดการเรียนรู้และแบบทดสอบความสามารถในการอ่านคำควบกล้ำที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ใช้เวลาในการทดลอง 6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 4 วัน วันละ 60 นาที รวม 21 ครั้ง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐาน The Wilcoxon Matched Pairs Signed–Ranks Test
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสามารถในการอ่านคำควบกล้ำของนักเรียนที่มีความบกพร่อง
ทางการเรียนรู้ด้านการอ่าน หลังการสอนโดยวิธีการสอนอ่านเป็นคำร่วมกับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนอยู่ในระดับดีมาก 2) ความสามารถในการอ่านคำควบกล้ำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ด้านการอ่าน หลังการสอนโดยวิธีการสอนอ่านเป็นคำร่วมกับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน หลังการสอนสูงกว่าก่อนการสอนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

(คลิกที่ชื่อเอกสารเพื่ออ่าน) 

ส่วนหน้า

บทคัดย่อ

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ

บทที่ 2 เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

บทที่ 3 วิธีดำเนินการวิจัย

บทที่ 4 ผลการวิเคราะห์ข้อมูล

บทที่ 5 สรุป อภิปรายผล และข้อเสนอแนะ

บรรณานุกรม

ภาคผนวก

ประวัติผู้วิจัย